RÓWNOŚĆ SPOŁECZNA W KOMUNIZMIE
Można jednak przyjąć’, że sprawiedliwość polegająca na odwróceniu relacji społecznych przyczynia się — w pierwszym okresie — do egalitaryzacji społeczeństwa, a przynajmniej zapoczątkowuje nadzieje grup poprzednio upośledzonych na zwiększenie ich szans i możliwości w życiu społecznym. Otwarte pozostaje pytanie, czy te równościowe trendy będą się samorzutnie rozwijać, bez dodatkowych bodźców w rodzaju polityki społecznej stawiającej sobie za cel społeczeństwo egalitarne. Realizacja faktycznej równości społecznej, której — jak Lenin dowodził — w okresie dyktatury proletariatu nie ma i być nie może, dokona się w społeczeństwie komunistycznym.