Podobną tenden­cję obserwujemy w grupie robotników zasze­regowanych do grupy VIII, VII i VI” Prawi­dłowość tę potwierdzają dane o relacji między płacą minimalną a średnią w Polsce. W roku 1970 płaca minimalna wynosiła 40,7% średniej, a w 1975 stosunek ten obniżył się do 33,9%. Jednocześnie w latach siedemdziesiątych ma­my do czynienia z pogonią za dodatkowymi (to jest poza stawką taryfową) dochodami w prze­myśle. Stwarza to sytuację, którą Jarosław Sokołowski określa następująco: „tylko maksy­malne stawki płac tabeli IV oraz V robotników w przemyśle maszynowym zapewniają — przy uproszczonym założeniu przepracowania 200 godzin w miesiącu — osiągnięcie średniej płacy miesięcznej występującej w gospodarce naro­dowej. Jest to fakt niezwykle niepokojący. Go­rzej jednak jest w przemyśle lekkim, gdzie żadna stawka maksymalna nie zapewnia osią­gnięcia średniego miesięcznego zarobku dla gospodarki narodowej.

Alicja Jurek

Witaj na stronie! Jestem z zawodu przedszkolanką, mam ogromne doświadczanie do pracy z dziećmi chcę dzielić się z Wami moja wiedza w tym temacie. Zapraszam do regularnego odwiedzania mojego serwisu.