OGRANICZENIE PRAW WYBORCZYCH
Oprócz ograniczenia praw wyborczych chłopów w porównaniu z proletariatem, konstytucja z 1919 roku pozbawiła praw wyborczych ludzi niepracujących. Zasada ta była wymierzona głównie w tych, którym pozostałości dawnych fortun lub spekulacja pozwalały na niepodejmowanie pracy w gospodarce radzieckiej. Lenin usprawiedliwia te posunięcia stwierdzeniem: „Jeśli człowiek niepracujący zostaje pozbawiony praw wyborczych, to jest to właśnie prawdziwa równość między ludźmi. Kto nie pracuje, nie powinien jeść”.Sformułowanie „prawdziwa równość między ludźmi” dotyczy w tym kontekście, jak się wydaje, praktycznego przestrzegania zasady „kto nie pracuje, ten nie je”. Prawdziwość tej równości odnosiłaby się więc nie do samej zasady, lecz do jej przestrzegania w płaszczyźnie życia politycznego.